Człowiek stanowi całość — składa się z ciała, sfery fizycznej i duchowej. Jeżeli na tych trzech poziomach występuje równowaga i nie ma zakłóceń, człowiek jest zdrowy. Jego siła witalna (energia życiowa) utrzymuje ład i harmonię w całym organizmie. Choroba jest wynikiem zaburzenia tej równowagi i osłabienia siły witalnej. Osłabiony układ odpornościowy nie podejmuje właściwej walki z chorobą — organizm zaczyna chorować.
Zadaniem terapii homeopatycznej jest mobilizowanie mechanizmów obronnych i odpornościowych organizmu do walki z chorobą, zamiast zastępowania ich działaniem zewnętrznym.
Natura wyposażyła nas w doskonale działający system obronny. Gdy ten system zawodzi, wirusy czy bakterie atakują organizm, powodując rozwój choroby. Warunkiem skutecznego efektu terapeutycznego jest odwracalność zmian chorobowych — o ile jest to możliwe. Można to osiągnąć bez antybiotyku, poprzez podanie właściwego leku lub zestawu leków homeopatycznych.
Aby uzyskać właściwy efekt terapeutyczny, lekarz homeopata musi poznać pacjenta — jego reakcje, wnętrze, osobowość i środowisko. Tylko wtedy, dzięki dobrze dobranej terapii homeopatycznej, ma szansę przywrócić równowagę organizmu w wymiarze psychicznym, mentalnym i fizycznym.
Terapia homeopatyczna jest jednak trudniejsza od tradycyjnej — wymaga znajomości ogromnego materiału i stanowi wyzwanie intelektualne. Lekarz, który potrafi ją właściwie stosować, może czerpać dużą satysfakcję z uzyskanych efektów, a pacjent otrzymuje bezpieczne leki naturalnego pochodzenia.